حرف زیاده و نگفتنش بهتر

دوباره اومدم سراغت

ی کم دلم گرفته هم از خودم هم از آدما

از آدما ب این خاطر ک تا میام ازشون انتظار داشته باشم و روشون حساب باز کنم در یک چشم ب هم زدنی

تموم مختصات منو ب هم میریزن و در این زمان بهتره کناره گیری کنم و ب حال خودشون رهاشون کنم .

از خودم ب این دلیل ک مدتیه برخلاف عقیدم ک قبلا هم اینجا توی وبلاگم ثبتش کردم ، دارم فکر و رفتار میکنم

خیلی وقت پیشا ب این نتیجه رسیده بودم ک توی زندگی همیشه باید روی پای خودت بود و تا جایی ک میشه 

باید خودت کاراتو انجام بدی و از کسی توقع و انتظار بی جا نداشته باشی .

اینکه نباید حتی از سر دلسوزی و یا ناراحتی توی زندگی کسی دخالت کرد و باید همه چیو بزاری روتین و ب 

روال خودش بگذره

ولی . ولی

ولی اینجا ی مشکلی هس .

ی مشکل خیییلیییی بزرررگ ک اون بارم نتونستم حلش کنم و به تنیجه ایی برسم .

اگه همه ما آدما از کسی انتظار نداشته باشیم و سرمون توی کار خومون باشه (بحثش جداس از فضولی)

صمیمیت از بین میره سرد میشن و کم کم آدما از هم دور میشن .

اینایی ک میگم واسه اطرافیان نزدیک و دوستان و عزیزان صمیمیه

زندگی خصوصیه هر کس مربوط ب خودشه و هیشکی حق دخالت نداره ولی ی سری از ما آدما خیلی پیچیده اییم

ترجیح میدیم همیشه از همه مخفی کنیم و دروغ بگیم ، ب چشم دیدم و از طرف پرسیدم چرا وقتی میتونی 

راست بگی ، دروغ میگی ؟؟ در جواب بهم گفت عادت کردم دروغ بگم و خندید و منم خندیدم و این بین کلی

فرق بود بین خنده من و خنده اون .

مدتیه روی همه چی حساس شدم ، روی چیزایی ک مال خودمه تعصب عجیبی دارم (در همه تعصب وجود داره)

تا حالا روی کسی اینقد حساس نبودم ، جدیدا حتی ب حیوون مونث هم وقتی ب خشایار نزدیک میشه حساسم

اینو گفتم تا ب عمق مطلب پی ببرین ، نمیدونم این طبیعیه یا ن ولی داره اذیتم میکنه 

اینکه ب آدمای اطرافش و تماس ها و فضای مجازی و . بهش شک ندارم ولی حساسم ب آدمایی ک بهش 

نزدیک میشن .

نمیدونم بقیه هم اینطورین یا ن .

گاهی فک میکنم خودخواهم ولی هیچ وقت بد کسی رو نخواستم و همیشه بقیه رو اولویت قرار دادم 

گاهی بد میشم و تلخ تلخ ک هر چی شکر بریزی بازم شیرین نمیشم ، لج بازیم بده و بد عنق شدنم

میدونم اینارو میدونم همشو .

ولی من حساسم و ریز بین و ب همه چی اهمیت میدم و هیچ چیزی از چشم دور نمیمونه و وقتی لجبازی 

میکنم مطمئنا یکی ناراحتم کرده و ب اون چیزایی ک من ریز بینم اهمیت نمیده ، من ریز بینم و این بده چون 

درون هر کسی ریز بینی وجود نداره

خدا جون شکرت

مدتیه متوجه شدم بازدید وبلاگم کم شده و هیچ پست و نظر و کامنتی ندارم  

نمیدونم دل نوشته هام بد شدن یا حوصله سر برن یا اینکه از بس همه توی تلگرام و اینستا هستن دیگه ب 

وبلاگ اهمیت نمیدن .

ع ج ج ج ب ب ب . خخخخ منکه دل نوشته هام رو دارم و همچنان ب نوشتن ادامه میدم و دست نمیکشم

راسی اینو نگفتم ک 2 تا سگ ژرمن خریدیم ، خیلی نازن

خب حرفامو زدم و .

و بازم مث همیشه حرف زیاده و نگفتنش بهتر 

ب امید ساختن روزای خوب تر .

حرف زیاده و نگفتنش بهتر